چندپردازشی متقارن

چندپردازشی متقارن: در رایانش، چند پردازشی متقارن (به انگلیسی: Symmetric multiprocessing) (بصورت کوتاه‌شده SMP) شامل یک معماری سخت‌افزاری چندپردازشگر است که دو یا چند پردازنده یکسان را به یک حافظه اصلی مشترک وصل هستند و بوسیله یک سیستم عامل کنترل می‌شوند. امروزه اغلب سیستم‌های چندپردازشی، چندپردازشی متقارن را پشتیبانی می‌کنند.

در سیستم چند پردازنده‌ای متقارن (symmetric Multi Processing = ASMP) سیستم عامل می‌تواند روی هر یک از پروسسورهای آزاد یا روی تمام پردازنده‌ها همزمان اجراء شود. در این حالت حافظه بین تمام آنها مشترک می‌باشد. تمام پردازنده‌ها اعمال یکسانی را می‌توانند انجام دهند.

سیستم متقارن از چند جنبه نسبت به نوع نامتقارن برتری دارد:

• از آنجا که سیستم عامل خود یک پردازش سنگین است اگر فقط روی یک CPU ها اجراء شود باعث می‌گردد که آن پردازنده همواره بار سنگینی داشته باشد، در حالیکه احتمالاً پردازنده‌های دیگر بی کار هستند لذا اجراء سیستم عامل روی چند پردازنده باعث متعادل شدن (balancing) بار سیستم می‌شود.
• در سیستم نامتقارن اگر پردازنده اجراء کننده سیستم عامل خراب شود کل سیستم خراب می‌شود ولی در سیستم متقارن از این نظر امینت بیشتر است چرا که اگر یک پردازنده از کار بیفتد سیستم عامل می‌تواند روی پردازنده‌های دیگر اجراء شود.
• بر عکس سیستم عامل نامتقارن , سیستم عامل قابل حمل( portable) بر روی سیستم های سخت افزاری مختلف است.

سیستم عامل SUNOS ورژن 4 از نوع نامتقارن و سیستم عامل Solaris2 ورژن و همچنین windows NT از نوع متقارن می‌باشند.

وجود پردازنده‌های متعدد از دید کاربر مخفی است و زمانبندی نخها (Thread) یا فرآیندها (process) روی هر یک از پردازنده‌ها به عهده سیستم عامل است.
گرچه ((multithreading)) و ((multiprocessing)) امکانات مستقلی هستند ولی معمولاً با هم پیاده سازی می‌شوند. حتی در یک ماشین تک پردازنده‌ای, چند نخی کارایی را افزایش می‌دهد. همچنین ماشین چند پردازنده‌ای حتی برای فرآیندهای غیر نخی هم کارآمد است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد  به مقاله سیستم عامل های نامتقارن مراجعه کنید.