پروتکل DLC

پروتکل DLC: پروتکل مخصوص ماشین های ibm است. در مواقعی که پرینتر ها بخوان ارتباط شبکه با هم برقرار کنند استفاده میشه و برای پرینتر هایی که با کارت شبکه به شبکه متصل میشند باید این پروتکل نصب شده باشد.

کنترل ارتباط داده ها (DLC) در ابتدا برای ارتباطات اصلی IBM طراحی شده بود. این پروتکل بعنوان یک پروتکل اصلی برای استفاده از شبکه بین رایانه های شخصی طراحی نشده است. استفاده دیگر از DLC برای چاپ با چاپگرهای Hewlett-Packard که به طور مستقیم به شبکه متصل است، می باشد. پرینترهای متصل به شبکه از پروتکل DLC استفاده می کنند زیرا فرم های دریافت شده آسان به هم متصل می شوند و از آنجا که قابلیت DLC به راحتی می تواند به حافظه فقط خواندنی (ROM) رمزگذاری شود. سودمندی DLC محدود است زیرا به طور مستقیم با لایه Interface Driver Interface ارتباط ندارد.

DLC نیاز به نصب فقط در آن دستگاه های شبکه ای که این دو وظیفه را انجام می دهند، مانند یک سرور چاپی که اطلاعات را به یک چاپگر Hewlett Packard ارسال می کند. مشتریانی که کارهای چاپی را به چاپگر شبکه ارسال می کنند به پروتکل DLC نیاز ندارند. فقط سرور چاپی که به طور مستقیم با چاپگر ارتباط برقرار می کند نیاز به پروتکل DLC نصب شده دارد.